Δεν είν’ ο κόσμος αδειανός παράθυρο στο χάος
είν’ ένας κήπος όλο φως, μια συλλογή με λέξεις.
Κόψε μια λέξη δυνατή
κι όλα θα τα αντέξεις.

Υπάρχουν λέξεις σαν νερό
και άλλες πετρωμένες
υπάρχουν λέξεις φονικές
και άλλες μαραμένες.
Μια λέξη μόνο σου αρκεί
σαν οιστρογόνο χάπι
είναι βαθιά στο στήθος σου
και λέγεται αγάπη.

Ο πρόσφυγας δεν είσαι συ, υπάρχουνε χιλιάδες
που περπατούνε στη σιωπή γιατί δεν έχουν λέξεις.
Έμπα στον κήπο της ζωής
τραγούδα και θ’ αντέξεις.