Δεν μπορείς να τα `χεις όλα
κι αν σου αρέσει η κόκα κόλα,
βρίζεις τους Αμερικάνους
μα του Χόλυγουντ φιγούρα είσαι εσύ.

Δεν μπορείς να τα’ χεις όλα,
σαν του παπουτσιού τη σόλα
στέκεσαι και σε πατάνε,
καμαρώνεις σε τσαρούχια, στη βουλή.

Κι αν πληρώσεις το δάνειο και πάρεις το σπίτι
και μετά βάλεις πλώρη και για εξοχικό,
ενδιάμεσα η γυναίκα σου σε λέει αλήτη
και ο γείτονας σου σκάβει το λάκκο κι εγώ
σου χαλάω με στίχους τη ζαχαρένια,
σου θυμίζω πως δεν έχεις φτερά να πετάς,
στη ζωή σου θα γίνω ακόμη μια έγνοια,
δεν μπορείς να τα `χεις όλα αυτά που ζητάς.

Δεν μπορείς να τα `χεις όλα,
πάλι έφαγες τη φόλα,
το μισθό σου θα σου κόψουν
και θα θες πάλι να πάρεις τα βουνά.

Δεν μπορείς να τα `χεις όλα,
αχ ζωή ονειροπόλα,
πάντα οι άλλοι θα σου φταίνε,
μα να ξέρεις για τους άλλους φταίς εσύ.