Ένας άνθρωπος με μια κιθάρα
και με μια αρμόνικα,
πέρασε απ’ τη ζωή μας
όσο πιο πολύ μπορούσε αθόρυβα.

Σαν παιδί γελούσε,
σφύριζε και τραγουδούσε
κι όλα τα `δινε.
Να πάρει μόνο δεν μπορούσε,
τη μουσική του αγαπούσε
και τίποτα δεν κράτησε.
Ένας άνθρωπος.

Ένας άνθρωπος μ’ ένα χαμόγελο
κι ένα τσιγάρο,
πήρε όλους τους καημούς μας
κι έφυγε αθόρυβα σαν γλάρος.