Πουλί αποδημητικό
είν’ η καρδιά τ’ ανθρώπου
μ’ αν αγαπήσει δένεται
στο χώμα άγιου τόπου.

Κι ήταν το πρώτο σου φιλί
μαλαματένιο υφάδι
και στη δική σου ξενιτιά
ερίζωσα ένα βράδυ.

Θα `χω... πατρίδα την αγκαλιά σου
τα μάτια σου λιμάνι,
γιατί δεν έχω καρδιά να δώσω
εγώ σε άλλη αγάπη.

Αγρίμι είναι η καρδιά
που κρύβετ’ απ’ τον κόσμο
μα τη μερεύει ο έρωτας
μ’ ένα του χάδι μόνο.

Κι’ εγώ κοντά σου μέρεψα
και δεν ποθώ τα ύψη.
Μπορεί η αγάπη τα φτερά
και τ’ αετού να κρύψει.