Κατάφερα στα νιάτα μου
Παντού να τριγυρίζω
Μα τώρα στα γεράματα
Για τα ψιλά τα γράμματα
Γυαλιά φορώ και βρίζω

Κι απόψε που με έπιασε
Το κέφι το μεράκι
Θέλω να ακούσω μια πενιά
Απ’ των Ελλήνων τη βαριά
Να πιω ένα ποτηράκι

''Στην υγεία σου μοναξιά
Να ζήσουν οι ανθρώποι
Στην υγειά σου ρουφηξιά
Γλυκιά μου Πηνελόπη''

Χρόνια είναι και περνούν
Μα έχω λίγα ακόμη
Και προλαβαίνω να το πω
Σ’ αυτούς που θέλω κι αγαπώ
Πως η καρδιά ματώνει

Ματώνει κλαίει και πονά
Αγάπη αν δε της δώσεις
Κι αν ζήσεις μόνος στη ζωή
Θα έρθει για σένα μια στιγμή
Που θα το μετανιώσεις.