Τη μια χορεύω άνθρωπε
την άλλη μουρμουρίζω
τη μια δακρύζω ψεύτρα ζωή
και πάλι ξαναρχίζω

Και τούτο το μουρμούρισμα
σαν θρόισμα στα φύλλα
του γρύλου είναι η αναπνοή
της νύχτας η μαυρίλα

Ετούτο το τραγούδι μου
σύνορο της αβύσσου
το τάμα την υπόσχεση
σου τα ΄χω πάρει πίσω

Μπορεί και ναν το πάθος του
μπορεί κι μαύρη τρέλα
βάζει ο τρελός την τέχνη του
κι ο γνωστικός τα γέλια