Στα ριζά της καρδιάς σου,
πολεμώ λιποτάχτη
και αντίθετα πάω,
απ’ του.. χώρια το μπάτη

Στα ριζά της ψυχής μου,
τι να γίνηκε τάχα
και ποθώ μ’ άγριο πόθο,
την αγάπη σου νάχα.

Την απόφαση πήρα, την ψυχή μου ν’ ανοίξω
τη γυναίκα που κρύβω..τη φωτιά, να σου δείξω..
Αχ... και νάμουνα μάνα, που γεννά χίλιες κόρες
και γυναίκεια μυρίζουν τα λιμάνια κι οι χώρες..

Εκκλησιά η φωνή σου,
και ανάβω καντήλι
στην ολόχρυση λάμψη,
η ζωή μου να γείρει.

Πες μου λόγια να λέω ,
λησμονούν τα δικά μου
ό,τι νιώθω για σένα,
αφού ζεις μακριά μου.