Έρχονται και φεύγουν τα καλά, για λίγο μένουν, τα θυμόμαστε μετά
σα φωτογραφίες που απλά οι συγκυρίες βάλανε στα περιοδικά
κι ο καιρός αλλάζει, η βροχή δε σε τρομάζει μα τον ήλιο πάντα θα ζητάς
κι όταν μόνος μένεις, ξέρεις πως θα περιμένεις, τα ωραία θα μετράς.

Πόσο λίγο κρατάνε αλλά κλέβουν τη δόξα,
έρχονται και περνάνε σαν ουράνια τόξα,
όλα γύρω σκορπάνε στης ζωής μας τη λόξα,
σαν αέρας που διώχνει τα ουράνια τόξα.

Κοίτα πώς κυκλώνει, έρχεται και δυναμώνει μια σιωπή μες στις φωνές
και ξυπνάνε μνήμες, σε πλανεύουνε σειρήνες από πιο παλιές στιγμές
όπως μια ταινία, κόψε ράψε ιστορία πόσα πλάνα θα χαθούν,
έτσι από όσα ζούμε, πες μου πόσα θα σωθούνε και για πόσα θα μιλούν.