Βαλε ποινή και γράφτηνε
Στα μαύρα μου μητρώα
Να μη χαρώ τα μάτια σου
Τα πονηρά κι αθώα
Τα μάτια που με κάρφωσαν
Και μ’ έχουν δικασμένο
Να ξαγρυπνώ στην πόρτα σου
Με το μυαλό χαμένο

Το κόκκινο το στόμα σου
Πληγή από μαχαίρι
Απ των αγγέλων το σπαθί
Και του θεού το χέρι

Βάλε φωτιά και κάψε με
Με τ’ ακριβά σου χέρια
Και πιάσε και τη στάχτη μου
Και σκόρπα την στ’ αστέρια
Να γίνουν τ’ άστρα πιο θαμπά
Κι η νύχτα πιο μεγάλη
Να `χει φεγγάρι το χρυσό
Τ’ ωραίο σου κεφάλι