Μάνα μου πάντα μου ’ λεγες το κόσμο ν’ αντικρίζω
στου πόνου τ’ ανεβόλεμα πλάτη να μη γυρίζω.

'Όποιος ζητά βοήθεια δός του την αθρωπιά σου
μού ΄λεγες Μάνα και έκλαιγες κι έπαιζα στην ποδιά σου .


Εσύ `σαι που με δίδαξες Μάνα Μαυροντυμένη
πέτρα και φως είν’ η Ζωή σα ν βιόλα ανθισμένη.