Τα λόγια πήρε ο άνεμος στη δύσκολη στιγμή
σαν βάρκα από χαρτί,
που πλέει κι ούτε ξέρει
πού είναι η Δύση και η Ανατολή.
Στην άλλη όχθη τ’ ουρανού
λιακάδα και βροχή,
παντρεύονται οι φτωχοί,
μα εγά δεν ξέρω πού πηγαίνω,
Δύση ή Ανατολή.

Αφήνομαι σε σένα και ξανοίγομαι στα κύματα,
στη σκέψη σου που μ’ άφησε μισή.
Αφήνομαι σε σένα και στολίζομαι, στ’ ορκίζομαι
και πέφτω μες τη θάλασσα γυμνή.

Οι αλήθειες γίναν ψέματα στη δύσκολη στιγμή,
δεν άντεξες εσύ
και μένω τώρα
ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή.
Να `ρχόσουν μόνο ένα πρωί
κι ας είναι από ντροπή
κι εγώ θα σου χαρίσω πάλι
Δύση και Ανατολή.

Αφήνομαι σε σένα και ξανοίγομαι στα κύματα,
στη σκέψη σου που μ’ άφησε μισή.
Αφήνομαι σε σένα και στολίζομαι, στ’ ορκίζομαι
και πέφτω μες τη θάλασσα γυμνή.