Πανσέληνο φως
πίσω απ’ τις γρίλιες εσύ
κύμα να με παίρνεις θαλασσί
σε χάδια πέλαγα
που μ’ έβρεχαν και γέλαγα
θα ζήσω, έλεγα, μα πώς;
Μαζί.

Πανσέληνο φως
πίσω απ’ τις γρίλιες εγώ
πέρασμα στο σώμα σου αργό
αγάπες γδύθηκα
τον ύπνο σου κοιμήθηκα
με φως νικήθηκα μα πώς;
Μαζί.

Και μέσα σε δωμάτια κλειστά,
τα μάτια μου σου δίνω γελαστά.

Κι ας έχουν δει πίσω απ’ τις γρίλιες
να ξεψυχούν αγάπες χίλιες
να ξεψυχούν εδώ που τώρα,
με τόσα δώρα και βροχί φιλί
για λίγη ώρα, μ’ αγαπάς πολύ.

Πανσέληνο φως
πίσω απ’ τις γρίλιες ξανά,
κέρμα τ’ όνειρό μας και γυρνά
κορώνα- γράμματα
μα φίλα μου τα κλάματα
θα `ρθούνε θαύματα και πώς;
Μαζί.

Και μέσα σε δωμάτια κλειστά,
τα μάτια μου σου δίνω γελαστά

Κι ας έχουν δει πίσω σπ’ τις γρίλιές
να ξεψυχούν αγάπες χίλιες
να ξεψυχούν εδώ που τώρα,
με τόσα δώρα και βροχή φιλί
για λίγη ώρα, μ’ αγαπάς πολύ.