Σαν τον πουλημένο σκλάβο
μέρα, νύχτα στη δουλειά
αγωνίζομαι να θρέψω
τα φτωχά μου τα παιδιά.

Δούλευε, σκλάβε, δούλευε
ως τη στερνή πνοή σου,
αφού γεννήθηκες φτωχός
έτσι θα πάει η ζωή σου.

Πού `ναι η προκοπή που έχω
μες στη μαύρη μου ζωή;
Κι αν δουλεύω σαν τον σκλάβο
δε χορταίνω το ψωμί.

Δούλευε, σκλάβε, δούλευε
ως τη στερνή πνοή σου,
αφού γεννήθηκες φτωχός
έτσι θα πάει η ζωή σου.

Όπου πω τα βάσανά μου
τα μεγάλα και βαριά
με πικραίνουν και μου λένε
ας μην έκανες παιδιά.