Πάλι φωλιάσαν στην καρδιά
βάσανα και σκοτούρες
λάθη μου είδα καθαρά
που χρόνια τα `χα για σωστά
κι έκανα και φιγούρες.

Καινούργιοι προβληματισμοί
με τύραννε μέρες
να `ναι ωριμότητα αυτή
η να ’ ναι τρέλα στην αρχή
μου μπήκανε ιδέες.

Είμαι μικρός κι αδύναμος
τώρα καλά το ξέρω
ένιωθα βαρυσήμαντος
κι ήμουν για όλα σίγουρος
μα δρόμο ακόμα θέλω.

Τα ίδια γι `άλλη μια φορά
δαίμονες με κυκλώνουν
κι εγώ σκυφτός σε μια γωνιά
χωρίς αντίσταση καμιά
έρμαιο των παθών μου.