Υπνωτισμένα σε κοιτούσα χτες το βράδυ
έτσι τυχαία να περνάς.
Είχες διαλύσει μ’ ένα βλέμμα το σκοτάδι
λες κι ήσουν άστρο της βραδιάς.

Σήκωσες το βλέμμα να με δεις
κι άνοιξαν οι πόρτες της ζωής.

Και ξαναβρήκα τον παλιό μου εαυτό
και η ματιά σου είν’ υπεύθυνη γι’ αυτό.
Και ξαναβρήκα τον παλιό μου εαυτό,
θέλω πάλι να σε δω
στο πλευρό σου να βρεθώ,
έχω ανάγκη να σου πω
"σ’ αγαπώ".

Υπνωτισμένα σε κοιτούσα μες στα μάτια,
ζητούσα κάπου να πιαστώ.
Ένωσες πάλι της ζωής μου τα κομμάτια
και μόνο γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ.

Σήκωσες το βλέμμα να με δεις
κι άνοιξαν οι πόρτες της ζωής.

Και ξαναβρήκα τον παλιό μου εαυτό ...