«Θα `θελα να ζούμε επικίνδυνα»,
είπες την πρώτη μέρα
«ξέχνα τα μικρά, ανόητα πράγματα
κι ας δείξουμε στον κόσμο τι αξίζουμε».

«Θα `θελα να ζούμε επικίνδυνα,
κοίτα με στα μάτια όταν χορεύεις»
εσύ ζητούσες τους οκτώ στρατιώτες
κι εγώ ακόμα ψάχνω τη βασίλισσα.

Τίποτα δε συγκρίνεται με τη μικρή χαρά της εξουσίας
μες το άγριο βλέμμα σου γεμάτο υποσχέσεις
πριν τελειώσουν οι διακοπές
και στριμωχτούμε πάλι σε δουλειές και υποχρεώσεις.

Θέλω να σε θυμάμαι με τ’ άσπρο μου πουκάμισο
θέλω να με θυμάσαι να ετοιμάζω βαλίτσες πρωί, με πονοκέφαλο
εσύ να καπνίζεις μηχανικά
κι εγώ να προσέχω κάτι μικρά, ανόητα πράγματα.