Πώς να σας λησμονήσω
καημένα μου όνειρα,
αγάπες προδομένες,
σπασμένα ιδανικά.

Χαμένα μες την σκόνη
του χθες, του σήμερα
κι αυτού που ξημερώνει,
του πάντα τελικά.

Από πού να κρατηθώ,
να αναστηθώ, να ζήσω,
θέλω να ονειρευτώ,
να επαναστατήσω.
Από πού να κρατηθώ,
να αναστηθώ, να ζήσω,
θέλω να λευτερωθώ
και να ξαναγαπήσω.

Πώς να σας λησμονήσω
χαμένα χρόνια μου,
νιάτα μου παθιασμένα,
λευκά σεντόνια μου.

Ματώνετε στο δρόμο
του χθες, του σήμερα
κι αυτού που ξημερώνει,
του πάντα τελικά.