Πάνω στα πικρά σου χέρια
έχει πέσει κεραυνός,
μέσα στα βαθιά σου μάτια
μαύρισε ο ουρανός.

Πέτρα στα βαθιά ποτάμια
φύτεψα διπλό καημό,
να τον ζήσουν τα φιλιά σου
μέσα στο γλυφό νερό.

Η πικρή χαρά μας διώχνει
κι είν’ ο πόνος αδερφός,
στην καρδιά και στο όνειρό μας
κρύφτηκε ο στεναγμός.