Παλιές κασέτες σε κουτιά
να μας θυμίζουνε τα χρόνια που περνούν,
θα `ναι για το μυαλό βουτιά
σε αναμνήσεις που ξανά εδώ γυρνούν.

Στις ράχες τους με μπλε στιλό
γραμμέμοι στριμωχτά οι τίτλοι τραγουδιών
και φράσεις όπως `'σε φιλώ''
μα και καρδιές κι άτεχνα σχέδια λουλουδιών.

Κάποια κασέτα σλόου ροκ
στη σκόνη περιμένει πρόσκληση χορού,
του πρώτου έρωτα το σοκ
που `μοιαζε μ’ ανατρίχιασμα κρύου νερού.

Έχει βαθιά αποκοιμηθεί
σε μια κασέτα μ’ εκπομπή πειρατική,
άσμα που `χει αφιερωθεί
από καρδιά ερωτευμένου μαθητή.

Παλιές κασέτες σε κουτιά
γεμάτες με τραγούδια που μαράθηκαν,
κάποτε μάγευαν αυτιά,
τώρα θυμίζουν όνειρα που χάθηκαν.

Φέρνουν μπροστά μας αγκαλιές
που τις προδώσαμε και μείναν αδειανές
και τις δικές μας τις ζωές
τις καθρεφτίζουν όπως έγιναν: Στεγνές!

Μια χέβι μέταλ συλλογή
γραμμένη από φιλαράκο παιδικό,
χαμένη νιότη ευλογεί
και μια φιλία που `μοιαζε μ’ αερικό.

Κι οι συλλογές οι λαϊκές
θα μας θυμίζουν εκδρομές στις εξοχές,
που ήταν οικογενειακές
κι όσο μας λείπουν θα μας ζωνουν οι ενοχές.