Δε θα στο παίξω παραπάνω υπεράνω
απ’ ότι θέλεις να μ’ ακούσεις τελικά
Πόσο βαριέμαι να μου λες πως κάνω λάθη
κάθε μέρα όλη την ώρα στη σειρά

Είμαι παλιόπαιδο το ξέρω τι να κάνω
Έτσι ήμουν έτσι θα `μαι πάντα εγώ
Μια γκρινιάζεις μια φωνάζεις
μου γυρνάει το κεφάλι δεν αντέχω δεν μπορώ

Δε σου ανήκω πως να σου το πω
δεν ξέρω τι είναι λάθος τι σωστό
Μεγάλωσα μέσα στην αλητεία
δε θα αλλάξω δεν μπορώ

Δε σου ανήκω πως να σου το πω
μαζί μου θα πονάς θα φταίω εγώ
ζωή σου η ζωή μου
πολεμάω με τη μορφή μου

Μέρα νύχτα στο τηλέφωνο με παίρνεις
και μου λες ότι δεν είσαι πια καλά
πολεμάω με τον εαυτό που κρύβω
πριν τον χάσω λέει “Stan κάτσε καλά”

Δε το ελέγχω μα όταν έρθει ξέρω τότε
είναι η ώρα που γυρίζουν τα μυαλά
Και στο δηλώνω εγώ είμαι ο εαυτός μου
έτσι είμαι έτσι θα `μαι οριστικά

Δε σου ανήκω πως να σου το πω
δεν ξέρω τι είναι λάθος τι σωστό
Μεγάλωσα μέσα στην αλητεία
δε θα αλλάξω δεν μπορώ

Δε σου ανήκω πως να σου το πω
μαζί μου θα πονάς θα φταίω εγώ
ζωή σου η ζωή μου
πολεμάω με τη μορφή μου