Χωρίς γιατί, κάνω τη μέρα φωτεινή
Βρίσκομαι ακόμα εν ζωή και η επίγνωση αυτή
μου δίνει δύναμη αρκετή, για να βγω εκεί έξω
να ζήσω, να παλέψω και να αντέξω!

Κύματα ηχητικά....
εκπέμπονται και μεταβάλλουν τον κόσμο μου θετικά!
Χθες με θήλαζε ο χρόνος, αύριο θα με εξαφανίσει,
δεν έχω άλλο χρόνο για διχόνοιες και μίση!

Η μορφή μας.. μία, η ψυχή μας… μία,
η ουσία ήταν, είναι και θα είναι πάντα μία!
Η αλήθεια είναι μία και έχει την ιδιότητα
να κρύβεται στην καλοσύνη και στην απλότητα.

Έζησα την ωμότητα μέσα απ’ την απουσία σου
έγινα γελωτοποιος όλου του θιάσου
μα πέρασαν πενθήμερα με γκρίζα από σήμερα…
χαμογελώ χωρίς γιατί και σήμερα.


Τι κι αν είμαι μόνος
Πετώ στον ουρανό
Πάνω από τ’ αστέρια
και χαμογελώ!

Όλα είναι δρόμος
Άλμα στο κενό
Αφήνομαι στο χρόνο
και χαμογελώ!


Χωρίς γιατί… απλά γιατί μπορώ!
Γιατί παρά τον πόνο το πρωί με βρίσκει ζωντανό.
Κρατάω τα καλά, απ’ όσα έχουμε ζήσει
τα φυτεύω για να ανθίσει η ποιητική μου φύση.

Ηλιόλουστη μέρα, στην ομορφιά σου αφιερώνομαι
ψυχικά σηκώνομαι τον ουρανό να φτάσω,
έπαψα πια στο σκότος ν’ αναλώνομαι,
δεν έχω πολυτέλεια άλλες στιγμές να χάσω.

Το παρελθόν με ατσάλωσε σε εμπειρικά χυτήρια
έφτασα ως εδώ κάτω από θλίψεως επήρεια,
ζωή μυστήρια… μα πάντα υπήρχε ζήλος
ψυχή συννεφιασμένη αναζητά τον ήλιο.

«Χαμογέλα μου... έτσι θέλω ν’ αρχίσει η μέρα μου»
να νιώσω αγάπη στον αέρα μου,
παίζω για εσένα, τη νίκη και τη φανέλα μου
η ζωή είναι μικρή, γαμώ την τρέλα μου.


Τι κι αν είμαι μόνος
Πετώ στον ουρανό
Πάνω από τ’ αστέρια
και χαμογελώ!

Όλα είναι δρόμος
Άλμα στο κενό
Αφήνομαι στο χρόνο
και χαμογελώ!