Έχεις μέρες να φανείς από το στέκι
κι έχω μέρες να σε δω από κοντά
το σκαμπό δίπλα στο μπαρ μόνο του στέκει
κι εγώ μόνος μου διπλά πίνω ποτά

Μια σκιά σου έχει μείνει, μια σκιά
που τα βράδια στα όνειρά μου με πλακώνει
προσπαθώ να σε αγγίξω μα μετά
ο αέρας της σκιάς σου με παγώνει

Έχεις μέρες να φανείς και μια ελπίδα
που είχα κρύψει κάπου μέσα μου βαθιά
η φυγή σου, μία κοφτερή λεπίδα
δε μου αφήνει περιθώρια πολλά