Ν’ ανοίξω ξανά τα μικρά μου φτερά
στο λευκό, στο γαλάζιο να κάνω βουτιά,
τη σκιά μου να δω στου ήλιου το φως,
ποτέ να μη νιώσω ξανά μοναχός.

Καθρεφτάκια της θάλασσας αφήστε να δω
το φως της καρδιάς μου κι ας είναι χλωμό
κι εσείς συννεφάκια, ζαχαρένια βουνά
γίνετε πάλι η παιδική μου χαρά.

Ν’ ανοίξω ξανά τα μικρά μου φτερά,
στο χιόνι να βγω σε τοπία λευκά,
ζαχαρένιο το κρύο, ο αέρας γλυκός,
τη σκιά μου να δω στου ήλιου το φως.

Καθρεφτάκια της θάλασσας αφήστε να δω
το φως της καρδιάς μου κι ας είναι χλωμό
κι εσείς συννεφάκια, μαλλί της γριάς
μυστικά ψιθυρίστε μου λόγια χαράς.