Κοίτα πώς κουνάω τα χέρια,
κοίτα πώς γεννάω αστέρια,
φτιάχνω κόσμους με κουρέλια
κι ουρανούς από μπιζέλια.

Και τα όνειρα φωτίζω,
τα χαϊδεύω, τα στολίζω,
πλάθω χρώματα από ζύμη,
το νεράκι κάνω ασήμι.

Αστερόσκονη σκορπάω,
κόσμους μαγικούς κεντάω
κι όλα σας τα παραμύθια
ξέρω να τα κάνω αλήθεια.

Είμαι η πόρτα που ανοίγει
κι ό,τι φανταστείς θα γίνει.