Γεννήθηκες στα σύννεφα,
στου φεγγαριού τη ράχη
και οι θεοί το συζητούν
ποιος τη μορφή σου θα `χει.

Και οι θεές σαν σε θωρουν
σου χτίζουνε παλάτι,
πλάι τους να αποκοιμηθείς
σε μυθικό κρεβάτι.

Στα συννεφα σ’ αναζητώ,
στ’ αστέρια, σ’ άλλη πλάση,
σε ποταμούς με ξωτικά
και πορφυρένια δάση.

Ψηλά βουνά κι ωκεανοί
χορεύουν στ’ όνομά σου,
νύμφες ξανθές κι αερικά
ζηλεύουν τ άρωμά σου.

Μα εσύ εκεί είσαι ψηλά
και δεν το λογαριάζεις,
τον κόσμο μου τον ονειρικό
και με παραμυθιάζεις.