Δεν ανοίγεις καρδιές,
δε ζητάς αγκαλιές,
παράθυρα κλείνεις
γιατί δε μ’ αφήνεις.

Κουδούνια χτυπάω,
παπούτσια χαλάω,
τα κλάματα βάζω,
με γέλια σ’ αρπάζω.

Είσαι πόρτα κλειστή
μα θα βρω το κλειδί, είσαι όνειρο.
Κι ας κοιμάσαι νωρίς
κι ας χαλάς τη γιορτή, είσαι όνειρο.

Ξέρω αυτή την πληγή
που σου τρώει την ψυχή.
Την έχω περάσει,
την έχω διαβάσει.

Ξέρω αυτή τη φωτιά
που σε καίει γυμνή
κι αν σου λείπει η βροχή
εγώ θα στη δώσω.

Είσαι πόρτα κλειστή....