Στρατιώτης της ερήμου στη Φοινίκη,
ναυαγός σ’ ένα νησί του Ειρηνικού,
η ζωή μου σε κανέναν δεν ανήκει,
είμαι ελεύθερο πουλί του ουρανού.

Μετανάστης σε στοές και μεταλλεία,
σε καράβια λαθρεμπόρων θερμαστής,
την καρδιά μου δεν την κάνω αποικία
και πατρίδα μου είναι όλη η γης.

Αχθοφόρος στο Χονγκ- Κονγκ και στο Μακάο
Κολομβία στις φυτείες του καφέ,
την καρδιά μου σε κανέναν δεν πουλάω
και κανέναν δεν προσκύνησα ποτέ.

Στα βουνά της Βολιβίας με αντάρτες,
στο Περού, στη Βραζιλία, στη Χιλή,
θα καώ και θ’ απομείνουν μόνο στάχτες,
μα δε θα `χω σε κανέναν πουληθεί.

Όλη η γης ένα απύθμενο πηγάδι,
μια τεράστια κοιλάδα του χαμού,
η ζωή μου θα τελειώσει ένα βράδυ
μα κανείς σας δε θα ξέρει πώς και πού.