Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης
έξω απ’ το everest ή στη Λουκιανού
το μάτι του σ’ ακολουθεί θέλεις δε θέλεις
καθώς βυθίζεσαι στο βίο που λες πως θέλεις
για να ξεφύγεις, από το βίο, από το βίο του διπλανού

Κοιτάει τις γκόμενες που θέλουν να πιαστούνε
που καταφτάνουν από χίλιες γειτονιές
ντυμένες χρώματα για να παραδοθούνε
στρο πρώτο μπράτσο με φλεβίτσες που θα βρούνε
στην πρώτη τσέπη, στην πρώτη τσέπη,
που θα της λύνονται οι κλωστές

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, που τον ξέρουν
οι gay μόδιστροι κι οι sexy φθισικές
οι σιλουέτες που στα εξώφυλλα υποφέρουν
κάτι σκιές, που η μια την άλλη λεν πως ξέρουν
και λεν "αγάπη μου", λεν "αγάπη μου",
με ολόιδιες φωνές.

Κοιτάει τ’ αστέρια ή πότε πότε τα δεντράκια
κοιτάει τα κάστανα που καίνε στη φωτιά
κοιτάει τα λίγα που απομείνανε παιδάκια
το συντριβάνι, τις καρδούλες, τα παγκάκια
τους καπουτσίνους στα φλιτζανάκια, στα φλιτζανάκια,
τα παγωτά

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης
που τελευταία μόνο εμένα ακολουθεί
όλο τον διώχνω, του φωνάζω, λέω "τι θέλεις",
μου λέει "βυθίζεσαι στον βίο που λες πως θέλεις"
και με κοιτάζει, και με κοιτάζει,
όπως κοιτούσες κάποτε εσύ