Ο κόσμος που ονειρεύτηκα
μόνο τσ’ αυγής ταιριάζει
γι’ αυτό `χω και την πεθυμιά
να φύγω να χαράζει.

Στση θάλασσας τα κύματα
έριξα τον καημό μου
κι εδά γροικώ στσ’ ακρογιαλιές
τον αναστεναγμό μου.