Σαν να `σαι μαγεμένη
την ευτυχία φοβήθηκες.
Απάνω που `χει αρχίσει
η ζωή να στρώνει
την αρνήθηκες.

Κι είναι το τσιγάρο συντροφιά για σένα,
συντροφιά για μένανε.
Κι όλα σκοτεινιάζουν κι η χαρά μας λιώνει,
η χαρά που περιμέναμε.

Σαν να `σαι μαγεμένη
την ευτυχία φοβήθηκες.

Ατέλειωτο ταξίδι
μέσ’ απ’ το τζάμι ξεκίνησες.
Κοντεύει ένας χρόνος
και για τον καημό σου
δε μου μίλησες.

Κι είναι το τσιγάρο συντροφιά για σένα,
συντροφιά για μένανε.
Κι όλα σκοτεινιάζουν κι η χαρά μας λιώνει,
η χαρά που περιμέναμε.

Ατέλειωτο ταξίδι
μέσ’ απ’ το τζάμι ξεκίνησες.