Ένα φύλλο που δακρύζει όταν πέφτει η βροχή,
ένα φύλλο που λυγίζει, το Φθινόπωρο σαν `ρθεί,
ένα φύλλο ήταν η αγάπη μας,
μέσ’ στην Άνοιξη, πρασινωπό,
όταν λέγαμε το "σ’ αγαπώ".

Μα έφυγε το Καλοκαίρι και το `πνιξε τ’ αγέρι
στο ποτάμι το βαθύ,
γι’ αυτό και μαραμένο, άψυχο, κιτρινισμένο,
στ’ άγνωστο έχει χαθεί.

Ένα φύλλο ήταν η αγάπη μας,
μέσ’ στην Άνοιξη, πρασινωπό,
όταν λέγαμε το "σ’ αγαπώ".

Μα έφυγε το Καλοκαίρι και το `πνιξε τ’ αγέρι
στο ποτάμι το βαθύ,
γι’ αυτό και μαραμένο, άψυχο, κιτρινισμένο,
στ’ άγνωστο έχει χαθεί.