Μικροπαντρεμενάκι μου,
έσβυσ’ απ’ το μεράκι μου
κι έλιωσ’ απ’ το μαράζι σου
κι απ’ το τρελό το νάζι σου,
κι απ’ το τρελό το νάζι σου
έλιωσ’ απ’ το μαράζι σου.

Μου φέρθυκες μπαμπέσικα
κι απελπισμένος βρέθηκα,
τον όρκο σου τον πατησες
κι ό,τι είπες δεν το κράτησες,
κι ό,τι είπες δεν το κράτησες,
τον όρκο σου τον πατησες.

Βγαίνεις, κρυφά απ’ τον άντρα σου,
τις νύχτες, απ’ τη μάντρα σου,
μ’ άλλον γλεντάς τα κάλλη σου
και με ξεχνάς στη ζάλη σου,
και με ξεχνάς στη ζάλη σου,
μ’ άλλον γλεντάς τα κάλλη σου.

Τον όρκο σου τον πατησες
κι ό,τι είπες δεν το κράτησες,
κι ό,τι είπες δεν το κράτησες,
τον όρκο σου τον πατησες.