Αγαπημένη μου, γείρε στον ώμο μου,
δώσ’ μου το χέρι σου να βρω το δρόμο μου.
Κι αν το σκοτάδι σ’ έχει πληγώσει,
κι αν την καρδιά σου έχει ματώσει,
μάθε να μη βαρυγκομάς.
Κάνε κουράγιο,
θα ξημερώσει και για μας.

Δώσ’ μου το χέρι σου να περπατήσουμε,
το γλυκοχάραμα να χαιρετίσουμε.
Κι αν η ματιά σου έχει θολώσει,
θά `ρθει ο ήλιος να τη στεγνώσει.
Μάθε να μη βαρυγκομάς.
Κάνε κουράγιο,
θα ξημερώσει και για μας.