Να `χα μι’ αγκαλιά,
να `χα μι’ αγκαλιά
μεγάλη τόσο που να χώραγε
όλο τον κόσμο.

Να `χα μια αγκαλιά
και να κράταγα
τους καημούς του κόσμου,
θα τους πέταγα
μες στη θάλασσα.

Κι η μάνα μου ποτέ δε θα `κλαιγε,
η αγκαλιά μου αν θα κράταγε
τους καημούς του κόσμου αν τους κράταγε,
τους καημούς του κόσμου αν τους κράταγε.

Μα είναι τόσο δα μικρή
και θα μείνουν οι καημοί
πάλι στους ανθρώπους.