Όποιος δεν έζησε μακριά
στης ξενιτιάς τα μέρη,
της ξενιτιάς τα βάσανα
μονάχα αυτός δεν ξέρει.

Ξενιτιά αχ, ξενιτιά
εσύ που κάνεις μάνες
να κλαίνε για παιδιά.

Και όποιος δεν ορφάνεψε
αυτός δεν ξέρει μόνο
του ορφανού τα βάσανα,
του ορφανού τον πόνο.

Ορφανό αχ, ορφανό
και ούτε τον εχθρό μου
δε θέλω για να δω.

Και όποιος δεν έζησε φτωχός
σ’ αυτήν την κοινωνία
δεν ξέρει από βάσανα,
λαχτάρες κι αγωνία.

Φτώχεια σκληρή,
φτώχεια σκληρή
μας έχεις κάνει μαύρη
την όμορφη ζωή.