Ίσως να έφταιξα κι εγώ
αγάπη μου τ’ ομολογώ
που κάπου χάσαμε τη μάχη με το χρόνο.
Τώρα στα δύο θα κοπώ
μ’ ένα κρυμμένο «σ΄αγαπώ»
εκείνο που δεν βρήκα τρόπο να στο πω.

Χίλιους όρκους κάναμε στο ίδιο το αστέρι
χέρι - χέρι πήραμε το δρόμο σαν παιδιά
μα δεν αντέξαμε
τ’ όνειρο μπλέξαμε
μ’ εγωϊσμούς κι υπερβολές καρδιά μου
κι όσα δεν είπαμε
μπροστά μας βρήκαμε
στην πρώτη τη βροχή χαθήκαμε.

Κάναμε λάθη ένα σωρό
να καταλάβω δεν μπορώ
μα ίσως δεν είναι τόσο δύσκολη η αγάπη.
Θέλει μονάχα μια αγκαλιά
ένα συγγνώμη, δυο φιλιά
και ένα δάκρυ για να σβήσει τα παλιά.