Έπρεπε να `ρχόσουνα μάγκα μου, μεσ’ στον τεκέ μας
και ν’ άκουγες τον μπαγλαμά και τις διπλοπενιές μας.

Να `σουν να `φχαριστηθείς, ν'ακούσεις και λιγάκι,
θέλεις δε θες να σηκωθείς, βόλτα για ζεϊμπεκάκι.

Που `χει και το αραμπιέν και το καραντουζένι
και τελικά `κει θα `λεγες, ο αργιλές να γένει.

Να σου φύγουν οι καημοί, να σπάσεις νταλγκαδάκι,
απ’ τις πενιές που θά `κουγες, από το μπουζουκάκι.