Μπήκα στο πλοίο της ζωής σαν επιβάτης,
με τις βαλίτσες φορτωμένες από μνήμες.
Με κυνηγάνε γεγονότα, μα και φήμες.
Xωρίς το θέλω έχω γίνει παραβάτης.

Και ταξιδεύω, ταξιδεύω σαν πουλί.
Ξέρω το τέλος, μα δεν ξέρω την αρχή.

Μες στη βρομιά, την τρικυμία και τη ζάλη
ρωτώ να μάθω το ταξίδι αυτό πού βγάνει.
Λένε πως ψάχνουμε να βρούμε ένα λιμάνι
να κατεβούμε εμείς, ν’ ανέβουνε οι άλλοι.

Και ταξιδεύω, ταξιδεύω σαν πουλί.
Ξέρω το τέλος, μα δεν ξέρω την αρχή.