Υποκρισία και ψευτιά
έκρυβες μέσα στην καρδιά.
Αγάπη μ’ ορκιζόσουνα,
μα πονηρά σκεφτόσουνα.

Όσο σ’ αγάπησα τόσο γελάστηκα
και έχω κλάψει πικρά.
Φύγε αχάριστη, άπονη, άπιστη,
δεν σου αξίζει καρδιά.

Με τα γλυκά σου τα φιλιά
σκέπαζες κάθε πονηριά.
Στην αγκαλιά μου έκλαιγες,
χίλιες ψευτιές μού έλεγες.

Δε σε πιστεύω τώρα πια
και άδειασέ μου τη γωνιά.
Πήγαινε άλλονε να βρεις,
τα ψέματά σου να του πεις.