Δώδεκα πάρα τέταρτο
χωρίσαμε ένα βράδυ
και ήρθε και μ’ αγκάλιασε
ο πόνος στο σκοτάδι.

Πήρα το δρόμο μόνος μου
που έπαιρνα μαζί σου
και δάκρυα μου έφερνε
στα μάτια η θύμησή σου.

Δώδεκα πάρα τέταρτο
σαν δείχνει το ρολόι
σαν το σαράκι ο καημός
τα σωθικά μου τρώει.