Κάτι ψήλωσε στ’ αγέρι, κάτι λάμπει μες στο φως,
ήλιος νάναι; Να `ν’ αστέρι, για παράξενος ανθός;
Από το `να λουλουδάκι στ’ άλλο φεύγει και πετά
και τινάζει στ’ αγεράκι τα φτερά τα χνουδωτά.
Τι χρυσό πεταλουδάκι! Τι βουλίτσες πορφυρές!
Να το πρόφταινα λιγάκι μέσα `κει στις φυλλωσιές.