Γελούσε ο δρόμος μας το βράδυ,
όταν περνούσες να με δεις ,
αχνό, ήταν το πρόσωπό σου
φως της αυγής, αχνό...

Μα ήρθε μέρα σκοτεινή,
και σε πήρε, σε πήγε σ άλλη γη,
βασίλεψε ο ήλιος της χαράς μου
πού είσαι καρδιά μου, χαρά να φέρεις...

Θάμπωσε ο δρόμος μες τ αγιάζι,
που πια δε θα ρθεις να με δεις,
χλωμό, ήταν το πρόσωπο μου
φως της αυγής, χλωμό...

Μα ήρθε μέρα σκοτεινή,
και σε πήρε, σε πήγε σ άλλη γη,
βασίλεψε ο ήλιος της χαράς μου
πού είσαι καρδιά μου, χαρά να φέρεις...