Οι έρωτες με βούλιαξαν στο βάθος
σαν δέντρο που το ρήμαξε ο βοριάς
μα τα κομμάτια μου θα τα μαζέψω
θα βρω τα λόγια της παρηγοριάς.

Θα σβήσω τ’ αστέρια θα σβήσω τα κεριά
απ’ τα δικά σου χέρια ήταν η μαχαιριά.
Θα σβήσω τα φεγγάρια θα σβήσω τα κεριά
με πειραγμένα ζάρια έφερες τη ζαριά.

Τα όνειρα που έκανα χαμένα
και τα ταξίδια μου στα σκοτεινά,
τα χρέη μου τα έχω πληρωμένα
και δε χρωστάω τώρα πουθενά.

Θα σβήσω τ’ αστέρια θα σβήσω τα κεριά
απ’ τα δικά σου χέρια ήταν η μαχαιριά.
Θα σβήσω τα φεγγάρια θα σβήσω τα κεριά
με πειραγμένα ζάρια έφερες τη ζαριά.