Καμιά φορά μου συμβαίνει
και θέλω να μείνω μόνος κι έρημος,
κανένας να μην με ξέρει,
ναι, θέλω να μείνω μόνος, μόνος,
με την κακή μου πλευρά
που `ρχεται καμιά φορά
μ’ ένα πιστόλι στο χέρι,
ναι, θέλω να μείνω μόνος, να το σκέφτομαι,
απλά, θέλω να μείνω μόνος.

Ένα παιχνίδι που τρέχει
με μαύρους κύκλους μέσ’ στο κεφάλι μου,
θα το κουρδίζω να φεύγει
μαζί μ’ εμένα και μόνος, μόνος,
με την κακή μου πλευρά
που `ρχεται καμιά φορά
μ’ ένα πιστόλι στο χέρι,
ε! θέλω να μείνω μόνος, να το σκέφτομαι,
απλά, θέλω να μείνω μόνος.

Θα με τραβάει απ’ το χέρι
η λογική η κοινή και τ’ άδικο,
για να με βάλει στην τσέπη
και να αισθάνομαι μόνος, μόνος,
με την κακή μου πλευρά
που θα `χει κάνει φτερά
και από μπροστά μου φεύγει,
ε! θέλω να μείνω μόνος έτσι να το σκέφτομαι,
απλά θέλω να μείνω μόνος.

Καμιά φορά μου συμβαίνει...