Αυτός που φεύγει δεν το λέει
ούτε και το φοβάται
ξυπνάει, πίνει ένα καφέ
και πια δεν το θυμάται

Αυτός που φεύγει που και πού
κρυφά χαμογελάει
το χωρισμό στα χείλη του
έχει και τραγουδάει

Αυτός που φεύγει μια φορά
το ξέρει το μαθαίνει
ό,τι γεννιέται το πρωί
το βράδυ θα πεθαίνει

Αυτός που φεύγει δεν το λέει
και πίσω δεν κοιτάζει
στο πέτο το λουλούδι του
φως και γλυκοχαράζει