Μολόχες μύριζαν στο σάπιο τενεκέ
και ήρθε η γυμνή μες την Ακομινάτου.
Προστάτες κάπνιζαν χασίσι στον τεκέ
με τις βαριές βρισιές, βρισιές του Πεισιστράτου.

Οι ναύτες έξω περιμέναν στην ουρά
μες στους ευνούχους πια χορεύει η Σαλώμη.
Φαντάροι λείπανε απ’ την αναφορά.
απόψε γύρισε ο Αντώνιος στη Ρώμη.

Κουβέντες πρόστυχες στα άγια κορμιά
κι ένα χιλιάρικο στριμμένο σαν τσιγάρο.
Στην Βάθη θέριζε απ’ έξω η ερημιά
στο δρόμο φώναξες `ρε μάγκα σε γουστάρω'.

Σπαρτιάτες πέρναγαν μ’ ασπίδες λαμπερές
και στην καρέκλα το γυμνό σου το φουστάνι.
Στον τοίχο έμοιαζε με τραύμα διαμπερές
το ηλιοβασίλεμα στο βρωμικο λιμάνι.

Κι οι πόρνες βγαίνανε κλαμένες στις γιορτές
πάνω στις άμαξες με κάτασπρα καπέλα.
Και όλοι το `ξεραν δε δούλευαν ποτές
τις Κυριακές νωρίς στην πόλη τα μπορντέλα.