Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου.

Μια νύχτα ασημένια
δυο χέρια βελουδένια από το χώμα μ’ αναστήσανε
κι μέσα στην καρδιά μου δέσποινα παναγιά μου
το κάστρο της αγάπης χτίσανε.

Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου.

Μια νύχτα ασημένια
δυο χείλια κοραλλένια σε θάλασσες με ταξιδέψανε
και σ’ ένα ακρογιάλι κάποια πληγή μεγάλη
φιλί φιλί μου τη γιατρέψανε.

Τα όνειρα μου τα σβηστά
πήρανε σάρκα και οστά απ’ τα φιλιά σου
κι η αδειανή μου η ζωή
επήρε χρώμα και πνοή στην αγκαλιά σου.