Έχω χιλιάδες μουσικές μες στο μυαλό μου
Δεν βρήκαν δρόμο για να βγουν μα το παλεύουν
Ακούω συνέχεια συμβουλές για το καλό μου
Όμως το βλέπω καθαρά όλοι τους κάτι γυρεύουν
Δεν έχω χρήματα, δεν έχω δόξα
Μα έχω κάτι πιο πολύτιμο που το `πανε ψυχή
Δε μου την κλέψαν ακόμα ούτε με σπαθιά ούτε με τόξα
Μα είναι νωρίς είμαι ακόμα στην αρχή
Φαίνομαι ίδιος κι απαράλλακτος μα κάθε μέρα αλλάζω.
Ο χρόνος είναι ένα ποτάμι που κυλά.
Είδα παλιές φωτογραφίες μου μα σε καμιά δε μοιάζω.
Θα συνηθίσεις που θα πάει κι όλα καλά
Είμαι και χρόνια στα σχολεία και δε μου `μαθαν ακόμα
κάτι που θ’ άξιζε γι’ αυτό να βασανίζομαι
Είναι ψηλά στον ουρανό ή εδώ στο χώμα
Καλά που βρήκα μόνος μου και σ’ άλλους δε βασίζομαι
Όμως δεν ξέρω τελικά που θα με βγάλει
Και ποιο αποτέλεσμα θα φέρουν οι μάρκες μου
Σίγουρα πάντως δε θα σκύψω το κεφάλι
Θα το κρατάνε ψηλά οι μουσικές μου.

Έχω χιλιάδες μουσικές καλά κρυμμένες
Μ’ ανοίγουν πόρτες μυστικές και ξεγραμμένες
μες στα βαθιά μου οι ουρανοί συχνά ανοίγουν
άλλοτε είναι γαλανοί, κι άλλοτε γκρίζοι και με πνίγουν. (Χ2)

Γνώρισα πρόσωπα μικρά με φορεσιές φανταχτερές
Που δεν κατάλαβαν ποτέ τους την αλήθεια
Πως την καρδιά δε σου τη φτιάχνουν οι στολές
ούτε τ’ αρώματα - Στη φτιάχνουν τα σκουπίδια
Είδα παλιούς μου φίλους κι έφυγε η μαγκιά μου
Είχαν αλλάξει σα κι εμένανε κι εκείνοι
Να `στε καλά ρε, εγώ σας έχω στην καρδιά μου
Και εκεί θα μείνετε ίδιοι ότι κι αν γίνει
Μακάρι πάλι να μπορούσα να ξεγράψω
Απ’ το μυαλό μου όσα δε θέλω άλλο μαζί μου
Να βάλω μέσα μου φωτιά και να τα κάψω
κι οι στάχτες τους να φύγουνε μακριά απ’ το πετσί μου.
Εξάλλου εγώ ποτέ δε ζήτησα πολλά
μικρό κι ασήμαντο είναι βλέπεις τ’ όνειρό μου
Μα θέλει ιδρώτα, δε το κερδίζεις έτσι απλά
κι είν τα χιλιόμετρα πολλά κείνου του δρόμου
Κι όταν στερέψουνε οι μέρες κι οι βραδιές μου
Και `ρθει ο μαύρος καβαλάρης να με πάρει
Λέω να του δώσω χάρισμα τις μουσικές μου
κι ίσως που ξέρεις αν ακούσει να γουστάρει.

Έχω χιλιάδες μουσικές καλά κρυμμένες
μου ανοίγουν πόρτες μυστικές και ξεγραμμένες
μες στα βαθιά μου οι ουρανοί συχνά ανοίγουν
άλλοτε είναι γαλανοί, κι άλλοτε γκρίζοι και με πνίγουν. (Χ2)

Έχω χιλιάδες μουσικές καλά κρυμμένες
μου ανοίγουν πόρτες μυστικές και ξεγραμμένες
μες στα βαθιά μου οι ουρανοί συχνά ανοίγουν
άλλοτε είναι γαλανοί, κι άλλοτε γκρίζοι και με πνίγουν.