Χάνομαι στ'αστέρια με κλεμμένο ΙΧ
με σπασμένα φρένα και με δίχως λογική
τα φανάρια προσπερνώ ένα-ένα στη σειρά
τη μορφή σου πολεμώ που μπροστά μου είναι ξανά
δυνατά...δυνατά...

Τα μάτια θα κλείσω.τις σκέψεις θ'αφήσω
και μ'ένα κλεμμένο ΙΧ θα γυρίσω
τους πλανήτες θα σβήσω, θα ζωγραφίσω
τα όνειρα που έχω σαν παιδί να τα ζήσω...
δυνατά...δυνατά..

Σύννεφα εμπόδια και στο τέλος ο γκρεμός
πέρασα τα όρια δεν υπάρχει γυρισμός
με ταχύτητες τρελές την καρδιά σου προσπερνώ
και με κάνεις ότι θες όταν λες το σ’ αγαπώ...
δυνατά...δυνατά...

Τα μάτια θα κλείσω.τις σκέψεις θ'αφήσω
και μ'ένα κλεμμένο ΙΧ θα γυρίσω
τους πλανήτες θα σβήσω, θα ζωγραφίσω
τα όνειρα που έχω σαν παιδί να τα ζήσω...
δυνατά...δυνατά..