Το τελευταίο σου φιλί
σ’ το πήρα από το στόμα
μέσα μου έγινε κλαδί
το φύτεψα στο χώμα.

Και το κλαδί μεγάλωνε
και θύμιζε έναν άλλονε
και το κλαδί μεγάλωνε
και θύμιζε εσένα...

Ένα κλαδί μεγάλωνε
κι ο ίσκιος του με βάραινε
που πάνω πάντα στη ζωή
βρησκόσουν από μένα.

Τον πιο μεγάλο μου θυμό
τον ξέσπασα σε μένα
να ξεριζώσω δεν μπορώ
της γης τα φυτεμένα.

Τον πιο μεγάλο μου θυμό
τον ξέσπασα σε μένα
να ξεριζώσω δεν μπορώ
της γης τα φυτεμένα.

Και το κλαδί μεγάλωνε
και θυμιζε έναν άλλονε
και το κλαδί μεγάλωνε
και θυμιζε εσένα...

Ένα κλαδί μεγάλωνε
κι ο ίσκιος του με βάραινε
που πάνω πάντα στη ζωή
βρησκόσουν από μένα.